Ηθοποιός με άνεση στον αυτοσχεδιασμό, διακρίθηκε ιδιαίτερα στην επιθεώρηση. Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία του στο νούμερο «Άμλετ» και δύο χρόνια η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων τού απένειμε το βραβείο «Παπαδούκα» για το νούμερο «Οι δύο δουλειές» στην επιθεώρηση «Και Μί-μη χειρότερα». Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία του στο νούμερο «Άμλετ» Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία του στο Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία του στο νούμερο «Άμλετ» και δύο χρόνια η Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων τού Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Το 1994 τιμήθηκε με το βραβείο επιθεώρησης «Παναθήναια» για την ερμηνεία το
Αναρτήσεις
Τη θεατρική σεζόν 1969-1970 συνεργάστηκε με τον θίασο Αλέξη Μινωτή - Κατίνας Παξινού στο θεατρικό του Σον Ο’ Κέιζι «Η Ήρα και το παγόνι». Το 1976 συγκρότησε τον δικό του θίασο και ανέβασε τα έργα «Το κλουβί με τις τρελλές», «Βιολιστής στη στέγη», «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Ο σιγανοπαπαδιάς». Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Τη θεατρική σεζόν 1969-1970 συνεργάστηκε με τον θίασο Αλέξη Μινωτή - Κατίνας Παξινού στο θεατρικό του Σον Ο’ Κέιζι «Η Ήρα και το παγόνι». Το 1976 συγκρότησε τον δικό του θίασο και ανέβασε τα έργα «Το κλουβί με τις τρελλές», «Βιολιστής στη στέγη», «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Ο σιγανοπαπαδιάς». Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Στα μεσα της δεκαετις του '60 επαιξε στους <<Ορνιθες>> του Αριστοφανη, σε σκηνοθεσία Καρολου Κουν, ενω σημαντικη θεωρηθηκε η ερμηνεια του στον <<Ασυλλογιστο>> του Μολιερου σε σκηνοθεσια Μιχαλη Μπουχλη. Τη θεατρικη σζον 1969-1970 συνεργαστη
Επαγγελματική πορεία
Ως σπουδαστής εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θεατρικό σανίδι κρατώντας ένα μικρό ρόλο στο έργο «Χαραυγή» του Δημήτρη Μπόγρη (1961) κι ένα χρόνο αργότερα έκανε την πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση με τον θίασο της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου στο έργο των Βαγγέλη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες». Με τον ίδιο θίασο συνεργάστηκε και τον επόμενο χρόνο, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με τους θιάσους Μάρως Κοντού - Γιώργου Πάντζα και Λάμπρου Κωνσταντάρα - Μάρως Κοντού. Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/987 © SanSimera.gr Ως σπουδαστής εμφανίστηκε για πρωτη φορα στο θεατρικο σανιδι κρατωντας ενα μικρο ρολο στο εργο <<Χαραυγη>> του Δημητρη Μπόργη το 1961 κι ενα χρονο αργοτερα εκανε την πρωτη του επαγγελματικη εμφανιση με τον θιασο της Κάκιας Αναλυτή και του Κώστα Ρηγόπουλου στο εργο των Βαγγελη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου <<Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες>>. Με τον ιδιο θιασο συνεργαστηκε και τον επομενο χρονο,
Εκείνη την ημέρα, οι δύο φίλοι όχι μόνο δεν λογοδότησαν στις αρχές για την παράνομη πράξη τους, αλλά κατέληξαν να κάνουν ψαροντούφεκο με τη συνοδεία του λιμενικού. Ο Βογιατζής συνόδευε τον Μουστάκα και στο άλλο αγαπημένο του χόμπι, το κυνήγι, χωρίς όμως να συμμετέχει, καθώς δεν του άρεσε να σκοτώνει με όπλο. Συνήθως πήγαιναν σε περιοχές κοντά στην Αθήνα όπως τα Λεγραινά, όταν τελείωναν τις υποχρεώσεις τους στο θέατρο….
Ένα βράδυ μαζί με τον Βογιατζή, αποφάσισαν να κάνουν ψαροντούφεκο που τότε ήταν παράνομο. Οι ηθοποιοί φοβήθηκαν γιατί αν τους αντιλαμβάνονταν οι ψαράδες της περιοχής μπορεί ακόμα και να τους χτυπούσαν. Όταν η ψαριά δεν πήγαινε καλά, ο ηθοποιός θύμωνε Είτε γιατί δεν θα καταλάβαιναν ότι ήταν άνθρωποι λόγω του σκοταδιού είτε για να τους τιμωρήσουν επειδή τους έπαιρναν τη δουλειά. Ο Γιάννης Βογιατζής τότε βρήκε τη λύση. Πήρε τηλέφωνο στο λιμενικό και ειδοποίησε τους υπεύθυνους. «Εμείς το βράδυ θα πάμε για ψαροντούφεκο εγώ και ο Σωτήρης ο Μουστάκας, μην έρθουν τίποτα ψαράδες και μας βαράνε με τα κουπιά. Εμείς ό, τι πιάσουμε θα τους τα δώσουμε. Τι να τα κάνουμε; Για χόμπι το κάνουμε», είπε ο ηθοποιός.
Η λατρεία του Σωτήρη Μουστάκα στο ψάρεμα και το κυνήγι…
Ο Σωτήρης Μουστάκας εκτός από καλός ηθοποιός ήταν και άριστος ψαράς. Είχε ένα μικρό σκάφος και μαζί με τη σύζυγό του Μαρία Μπονέλου, η οποία επίσης αγαπούσε το ψάρεμα, δοκίμαζαν συχνά την τύχη τους. Τις περισσότερες φορές τους συνόδευε η κόρη τους Αλεξία, αλλά και φίλοι όπως ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής. Ο Μουστάκας, όταν δεν κατάφερνε να πιάσει ψάρια, θύμωνε και αν οι υπόλοιποι ήταν πιο τυχεροί τα έβαζε μαζί τους. Ο αγαπημένος προορισμός του ηθοποιού ήταν η Τζιά.
Ο έρωτας με την Μαρία Μπονέλου
Το 1973 παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου με την οποία απέκτησε μια κόρη, την Αλεξία. Έμειναν μαζί έως το τέλος της ζωής του το 2007, οπότε εισήχθη στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού. Στα 66 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή. Τρεις μήνες αργότερα έφυγε από τη ζωή και η Μαρία Μπονέλου που έπασχε από Αλστχάιμερ